کسانی که 10 روز قبل از شروع علائم بیماری به منطقه آلوده مسافرت کردند
راههای انتقال آنفلوانزای پرندگان:
انتقال از پرنده به پرنده:
ماکیان آبزی به ویژه اردک های وحشی مخزن طبیعی ویروس بوده و بدون ابتلا به بیماری شدید قادرند ویروس را در محیط اطراف خود منتشر کنند ویروس از طریق ترشحات بدن به ویژه بزاق ، ترشحات بینی و مدفوع به مقدار فراوان وجود دارد از طریق آب آشامیدنی مشترک باعث آلودگی پرندگان مثل مرغ و خروس می شود.
شایع ترین راه انتقال مدفوعی- دهانی می باشد
انتقال پرنده به انسان:
تماس نزدیک و طولانی مدت با پرندگان آلوده امکان انتقال برای انسان وجود دارد. این تماس شامل نگهداری ، بازی با پرندگان ، سربریدن آنها،کندن پر ، از بین بردن بقایای اجساد پرندگان و...می باشد راه اصلی انتقال در سطوح باز مثل چشم،بینی و دهان تثبیت شده و وارد دستگاه تنفسی انسان شود ویروس مولد آن در دمای 50 درجه از بین می رود.
انتقال از انسان به انسان:
در صورت تماس نزدیک و طولانی مدت،امکان انتقال بیماری از انسان به انسان وجود دارد.
با توجه به بقای طولانی مدت ویروس در محیط مرطوب و خنک تا چند هفته می تواند زنده بماند. امکان انتقال ویروس از محیط به انسان در جریان نوشیدن آب آلوده یا خود تلقیحی وجود دارد.
تظاهرات بالینی:
علائم عفونت آنفلوانزای پرندگان در پرندگان سبب بروز ضعف ، بی حالی ، سیخ شدن پرها ، عطش فراوان،اسهال و... می شود.
علائم آنفلوانزای پرندگان در انسان مشابه با آنفلوانرای انسانی است و شامل تب ، سرفه ، گلودرد ، درد عضلانی التهاب ملتحمه و در موارد شدید مشکلات تنفسی و پنومونی می باشد.اغلب بیماران دچار تب ، کسالت و بی حالی ، گرفتاری دستگاه تنفس تحتانی ، تنگی نفس ، می شوند.
معمولا اکثر بیماران دچار عفونت ریه می گردند.
درمان:
بیماران مبتلا را باید در بیمارستان بستری کرد.
داروهای مورد استفاده شامل ترکیبات ضد ویروسی می باشد که خوراکی بوده و کاملا بر علیه ویروس آنفلوانزای پرندگان موثر است.ولی 48 ساعت اول شروع علائم بالینی دارد.
استراتژی های پیشگیری از آنفلوانزای پرندگان و انسان:
ملاقات نمودن بیماران و گردش آنها در محیط بیمارستان ممنوع است
4) رعایت بهداشت فردی و اجتماعی ضرورت
دارد
5) وسایل یکبار مصرف به بیماران داده شود
6) در صورت بروز تب و نشانه های تنفسی تا 10
روز پس از بازگشت از نقطه آلوده به پزشک
مراجعه شود
خطرپاندمی آنفلوانزای پرندگان و راههای مقابله با آن:
جداسازی و قرنطینه نمودن افراد روش موثری برای جلوگیری از انتشار بیماری در جامعه نیست اما آگاه نمودن مردم با شروع علائم بیماری به صورت داوطلبانه در منزل بمانند.در صورت دسترسی به واکسن آنفلوانزا تجویز آن از اهمیت فراوانی برخوردار است.رعایت بهداشت دست ها و رعایت بهداشت فردی و تنفسی در کاهش ابتلا به بیماری موثر است.استفاده از ماسک به هنگام خروج از منزل توصیه می شود.ضد عفونی کردن سطوح منزل باآب و صابون و مواد ضد عفونی کننده در خانه ای که دارای فرد مبتلا می باشد می تواند سودمند باشد.
کنترل آنفلوانزای پرندگان:
مهمترین اقدام کنترلی شامل معدوم کردن سریع علیه پرندگان بیمار یا تماس یافته،دفع مناسب لاشه پرندگان و قرنطینه و ضد عفونی کردن مرغداری ها می باشد.قابل ذکر است ویروس آنفلوانزا در عرض نیم ساعت در دمای60درجه سانتی گراد و نیز در تماس با مواد ضد عفونی کننده فرمالین وید از بین می رود.استفاده از ماکیان اهلی ازآب آلوده به فضولات پرندگان وحشی به آسانی باعث انتقال ویروس به آنها می شود.
