راهنمای بیمار کم خونی فقر آهن
فقر آهن یکی از شایع ترین اختلالات تغذیه ای در کشورهای در حال توسعه و مهمترین علت کم خونی تغذیه ای در کودکان و زنان در سنین باروری است که با ایجاد گلبولهای قرمز کوچک و کاهش میزان هموگلوبین مشخص میشود.
میزان نیاز به آهن براساس سن جنس و وضعیت فیزیولوژیکی افراد متفاوت است مثلا زنان باردار به علت افزایش حجم خون رشد جنین و جفت و سایر بافتها به آهن بیشتری نیاز دارند. به همین دلیل بیش از سایرین در معرض خطر کم خونی قرار دارند. در شیرخواران در صورت سلامت مادران میزان آهن موجود در شیر مادر برای ۶-۴ ماه اول زندگی کافی است. ولی در مورد نوزادانی که با وزن کم متولد میشوند ذخایر آهن کم بوده و باید از ۳ ماهگی آهن اضافی به صورت قطره خوراکی خورانده شود. همچنین بستن پیش از موقع بند ناف به دلیل این که نوزاد را از یک سوم کل خون محروم میکند خطر فقر آهن را افزایش می دهد.
دلایل گوناگونی برای کمبود آهن وجود دارد که از آن جمله میتوان به علل زیر اشاره کرد:
علائم کم خونی ناشی از فقر آهن شامل موارد زیر است:
پزشک جهت تشخیص این بیماری اقدامات زیر را انجام میده معاینه و گرفتن شرح حال و سابقه خانوادگی بیمار توسط پزشک و آزمایش خون و بررسیهای مختلف روی آن به منظور تشخیص دقيق علت بیماری و در نتیجه انتخاب درمان صحیح لازم می باشد.
در زمان کم خونی ناشی از فقر آهن اقدامات مراقبتی زیر را برنامه ریزی نمائید:
