راهنمای بیمار فیبروم رحم
فیبروم رحم به انگلیسی) Uterine fibroids) رشد بیش از اندازه بافت رحم در زنان در سن بچه داری است یا به عبارتی فیبروم رحم یا تومورخوش خیم عضله صاف رحم، شایع ترین تومور لگنی در نزد زنان است که تقریباً در پنجاه درصد زنان و معمولاً در سنین باروری بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی دیده میشود.
فیبرومها بر اساس محل آنها در رحم تقسیم بندی میشوند. شایع ترین محل وجود آنها اینترا مورال (داخل عضله رحم)، ساب سروزال به صورت توده ی برجسته ای خارج رحم) و زیر مخاطی داخل حفره رحم هستند نوع سوم یعنی زیر مخاطی که از همه موارد نادرتر است با بیشترین تظاهرات بالینی از جمله منوراژی یا خونریزی شدید قاعدگی و نازایی همراه است
به نظر میرسد فیبروز رحمی پی آمد عوامل زیادی است که بر هم اثر میگذارند این عوامل ممکن است ژنتیکی، هورمونی محیطی یا ترکیبی از همه ی اینها باشد
بسیاری از زنانی مبتلا به فیبروز ،رحمی هیچ نشانه ای ندارند. نشانه های این بیماری ممکن است این گونه باشد:
راه خاصی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد، اما اجتناب از مصرف هورمونهای زنانه ممکن است رشد فیبروییدها را کمتر کند
زنانی که به فیبروز رحمی دچار هستند اما نشانه های آن را نشان نمیدهند ممکن است به درمان نیاز نداشته باشند. زنانی که درد یا دیگر نشانه های این بیماری را دارند ممکن است این درمانها برای آنها سودمند باشد
چند جراحی نیز برای فیبروم رحمی وجود دارد: